ಅಮ್ಮ

ಮರೆಯಲಾಗದ ಮಮತೆಯ ತೋರಿಹಳು,
ಕರುಣೆಯ ಸಾಗರವ ಅರೆಸಿಹಳು,
ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಮಲಗಿಸಿಕೊಂಡು ಸವಿ ಲ್ಲಿ ಹಾಡಿಹಳು,
ಬೆಳದಿಂಗಳ ಚಾಂದ್ರಮಾನ ಜೊತೆ ಆಟವಾಡಿಸಿಹಳು,
ಎನ್ನ ನಲ್ಮೆಯ ನಗುವಿನ್ನಲಿ ತನ್ನ ದುಃಖವ ಮರೆತಿಹಳು.
ನ ದುಃಖಿಸಿದರೆ ಸಹಿಸದೆ ಮರಗುವಳು ಮನಸಲ್ಲೇ.
ಕಾದು ಕುರುವಳು ಎನ್ನ ಬರುವಿಕೆಗೆ,
ಆಡುವಳು ಜೊತೆಗೆ, ಎನ್ನ ಸಂತೋಷಕ್ಕೆ.
ತಿಳಿ ಹಾಲಂತಹ ಪ್ರೀತಿ ಇವಳದು,
ಕೋಟಿ ಪದ ಕೊಟ್ಟರು ಬಣ್ಣಿಸಲಾಗದು.
ಏನೇ ಆದರೂ ಬದಲಾಗದು ಇವಳ ಪ್ರೀತಿ ಸುಧೆಯು,
ಇವಳೇ ಆ ನನ್ನ ದೈವ ಸ್ವರೂಪಿಯಾದ ತಾಯಿಯು.